Weemoedig klonk de midwinterhoorn

Vandaag was het tijd voor het Midwinterfeest op de Eng, georganiseerd door de vrijwilligers van de molen. In 2019 voor de allereerste keer. Toen helaas twee jaar niet vanwege de coronapandemie. Naast muziek, oliebollen en glühwein stonden ook de midwinterhoornblazers uit Lunteren weer op het programma. Weemoedig klonk de klank van de midwinterhoorn over de Eng. Een echte wintertraditie, vanaf de eerste adventszondag tot en met Driekoningen op 6 januari. Een oud Germaans gebruik met als doel de geesten te verjagen. Althans, dat is het verhaal. Maar kenniscentrum voor immaterieel erfgoed zegt: ‘Hoorns werden inderdaad al lange tijd door boeren gebruikt om elkaar over grote afstanden boodschappen over te seinen. Maar in Nederland werd de midwinterhoorn pas voor het eerst genoemd in een brief uit 1814.’ 
Vooral tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlogen nam het midwinterhoornblazen een vlucht als volksgebruik. Met behulp van de spanning op de lippen kunnen er zes tonen worden geblazen op de hoorn en de klank kan wel acht kilometer ver te horen zijn. Een van de bezoekers van het Midwinterfeest mocht het ook proberen. Er kwam zowaar geluid uit maar echt eenvoudig was het niet. Vroeger rustte de hoorn vaak op de rand van een put. De put was dan steun en versterker tegelijkertijd. 

Delen op social media

FacebookTweetLinkedInPinterestE-mail